Historijska usmena predanja iz Bosne i Hercegovine

Istraživanja istorijske narodne tradicije su posebno poglavlje u naučnom opusu Vlajka Palavestre. U prvoj fazi rada posvetio je pažnju predanjima o starom stanovništvu u dinarskim krajevima. Rezultat tih istraživanja je doktorska teza, koju je odbranio na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1965. godine. U tezi je koristio građu koju je sam sakupio na terenu, kao i građu objavljenu u ediciji Srpski etnografski zbornik Srpske akademije nauka i umetnosti. Nastavio je istraživanja istorijske narodne tradicije i iz te problematike objavio niz priloga, da bi 1991. godine objavio studiju “Istorijska narodna predanja u Bosni i Hercegovini”.
U sklopu proučavanja istorijske narodne tradicije interesovao se i za istoriju srednjovekovne Bosne i u vezi sa tim bavio se srednjovekovnom arheologijom. Posebnu pažnju posvećivao je grobljima i nadgrobnim spomenicima. U njegovim terenskim sveskama brojni su opisi starih grobalja, ilustrovani crtežima. Iz korpusa te građe objavio je više radova, a samo u Arheološkom leksikonu obradio je 49 lokaliteta na području Podrinja. Kapitalno delo Vlajka Palavestre, dugogodišnjeg rukovodioca etnološkog odjeljenja Zemaljskog muzeja u Sarajevu. Obimnu studiju, koja je poslije smrti u opsadi Sarajeva 1993. godine ostala u njegovoj zaostavštini, autor je stvarao tokom trideset godina predanog rada na sakupljanju usmenih narodnih predanja od 126 autentičnih narodnih kazivača koji su iz svih krajeva Bosne i Hercegovine dolazili u Zemaljski muzej, ali i dugogodišnjim prikupljanjem na terenu…