Stari i novi spisi

Kroz celi moj radni vek, a naročito u proteklih trideset godina, jedna od dveju glavnih oblasti mojih razmišljanja, istraživanja i pisanja (uz sociolingvistiku i planiranje jezika), doticala je područje prožimanja sintakse i semantike. U toj oblasti zanimanja, najviše sam snage, znanja i intuicije uložio u ispitivanje nominalizacionog fenomena – što, u krajnejm, znači u traganje za vezama između jezičkih pojava i pojava u njihovom kontekstu: društvu, psihi i, ponajviše – u mišljenju, to jest u umu. Taj lik jezika upravo je i uslovio moju želju da spise starije i novije o vezi između jezika i uma, na primeru nominalizacione (i njoj srodne) problematike, objedinim u knjigu u arhaičnom ključu naslovljenu: “Stari i novi spisi” (Ogledi o jeziku i umu).