|
Ova priča
990,00 din.
Važno je shvatiti kako ljudi biraju imena. Umreti i dati ime – to je, verovatno, jedino što činimo iskreno, tokom čitavog života.
Ovo je roman o čoveku koji je pokušao da sagradi svoje snove, da učestvuje u prostoru i brzini više nego u svojoj sudbini. Libero Pari je iz svog blatnjavog sela video eru sjajnih automobila. Ultimo, njegov sin, video je čitav dvadeseti vek u ključnim simbolima: automobilu, filmu, ratu… u svemu što je doživeo crtajući svoje iskustvo ne kao mapu života, već kao trkačku stazu, jedinstveni put koji počinje i zatvara se u sebi i koji ne vodi nigde osim u sferu u kojoj ljudski zakoni više ne važe. Tamo gde je sve ljubav i san ili oboje zajedno.
Alesandro Bariko je u jednoj „običnoj“ priči opisao jedinstvenost svakog života i neponovljivost doživljaja koje tumačimo kroz sudbine drugih ljudi.
Ultima upoznajemo u pričama malobrojnih koji su ga razumeli, većini koji su od njega videli samo „zlatnu senku“ i na stranicama dnevnika žene koja ga je volela, tragajući do kraja života za trkačkom stazom koju je samo za nju stvorio u trenutku kada su im se razišli životni putevi.
Alesandro Bariko je rođen 1958. godine u Torinu. Po obrazovanju je filozof i pijanista. Radio je kao muzički kritičar u “Republici”, a potom kao urednik kulturne rubrike u “Stampi”. Živi u Torinu gde vodi školu kreativnog pisanja po imenu Holden.
Objavio je romane: Zamkovi gneva (1991), Okean more (1993), Svila (1996), City (1999), Bez krvi (2002), Ova priča (2005), Emaus (2009), Mr. Gvin (2011) i Mlada nevesta (2015), pozorišni monolog Pijanista (1994), filmski scenario Španska partija (2004), pozorišni komad Smith & Wesson (2014), zbirke eseja Next (2002) i Varvari (2006), kao i nekoliko knjiga o muzici među kojima je i Hegelova duša i krave iz Viskonskina (1993). Režirao je film Predavanje dvadeset prvo (2008).