Eleni, ili niko

Eleni Bukura, kćerka kapetana i prvog vlasnika pozorišta u Atini, bila je prva grčka slikarka, u vreme kada ženama nije bilo dozvoljeno da studiraju. U mladosti se prerušila u muškarca i napustila rodno ostrvo Speces kako bi u Italiji ostvarila svoju strast prema slikarstvu. Nakon udaje za slikara revolucionara, Saverija Altamuru, njen život polako počinje da poprima tragičan obrt. Napuštena od supruga, vraća se u Atinu, a nakon gubitka dvoje dece – kćerke i sina loanisa Altamure, koji je bio čuveni marinista – Eleni se potpuno povlači iz društva. U starosti provodi dve decenije u samoći i tami kuće pored mora, gde njen duh luta između stvarnosti i legendi. Okružena šaputanjima o magiji i ludilu, zapostavljena od sveta umetnosti, ona se suočava sa sudbinom majke i slikarke, tragajući za smirenjem koje nikada ne stiže.
Roman Ree Galanaki osvetljava život jedne izuzetne umetnice iz 19. veka, u kojem se neprekidno prepliću svetla znanja i senke magije, logika i ludilo, nevinost i krivica. Kroz pesnički stil i bogat jezik, roman istražuje umetničko stvaranje i njegovo uništenje, formiranje i krhkost identiteta, razdvajanje i pomirenje. Ova priča o tragičnoj i fascinantnoj slikarki, čiji život ostaje obavijen mnogim neodgonetnutim tajnama, zasnovana je na istinitim događajima i poziva čitaoce na misteriozno i dramatično putovanje kroz spoljašnji i unutrašnji svet žene koja je živela i stvarala na granici između stvarnog i mitskog.
Roman je ovenčan Nacionalnom nagradom za književnost 1999. godine.

Rea Galanaki (1947) je rođena u Iraklionu, na Kritu, gde je provela detinjstvo. Studirala je istoriju i arheologiju u Atini. Autorka je brojnih romana, kratkih priča, pesama i eseja, a knjige su joj prevedene na sedamnaest jezika.
Smatra se jednom od vodećih grčkih književnica. Originalnim pristupom istorijskom romanu i pitanjima identiteta, ženskih perspektiva i društvenih promena obogatila je savremenu grčku književnost i postala prepoznata širom sveta.
Dva puta je nagrađena Nacionalnom nagradom za književnost (1999. godine za roman Eleni, ili niko i 2005. za zbirku priča Skoro plava ruka). Dobitnica je i Nagrade čitalaca Nacionalnog centra za knjigu Grčke (2006), Nagrade nacionalne akademije za roman Vek lavirinata (2003), kao i nagrade Nikos Kazancakis grada Irakliona (1987). Među njenim značajnim priznanjima je i Zlatni krst Reda Efesa, koji joj je 2022. godine dodelila predsednica Grčke za doprinos književnosti i umetnosti. Dobitnica je i Velike nagrade za ukupan doprinos književnosti u okviru Nacionalne nagrade za književnost (2023).