Beograd na “novom talasu”

Sam pojam “novi talas” autorka ovde određuje kao jednu novu mu-zičku i kulturnu perspektivu, koju je datirala između 1980. i 1984. godi-ne, služeći se godinama nastanka i nestanka značajnih novotalasnih grupa, kao i datumom objavljivanja kompilacija Paket aranžman (Jugo-ton, 1981) i Artistička radna akcija (Jugoton, 1981). Pored odgovra ispi-tanika, kao reprezentativan uzorak za analizu M. Ristivojević je koristila već pomenute dokumentarne filmove, konkretno Robna kuća-Novi talas(2010), Rok dezerteri (1990) i Sretno dijete (2003) i izvode iz časopisa Džuboks u razdoblju od 1979. do 1984. godine. Osnovna hipoteza od koje autorka polazi u knjizi sadržana je u gle-dištu prema kome je putem muzike moguće kreirati skup predstava i sa-znanja o određenoj sredini kroz svakodnevne društvene interakcije koje su sa njom povezane, kao što je npr. slušanje i stvaranje muzike, posete koncertima, izlasci na određena mesta, teme za razgovor i sl. Analiza se u tom smislu najpre odnosi na proces lokalizacije novog talasa kao “uvoznog” muzičkog fenomena, da bi se potom pretvorio u lokalni pro-dukt koji je uticao na “muzikalizaciju” lokalnog prostora.

Ivana Gačanović