Fatih-Harbije

Pejami Safa majstorski nas vodi od stanice do stanice istanbulske tramvajske linije Fatih-Harbije, provodi nas kroz neizdržive boli ostarelog i onemoćalog Nerimaninog oca, kroz ustreptalost i opijenost mlade devojke, kroz čežnju njenog verenika, kroz učmalost i smirenost Fatiha i užurbanost i privlačnost Harbije. Roman Fatih – Harbije objavljen je 1931. godine i predstavlja vernu sliku turskog društva toga doba. Pisac u njemu obrađuje psihološka i kulturološka trvenja između savremenog života i života u kojem dominiraju stare, tradicionalne vrednosti. Iako se ova tema veoma često sreće i u drugim delima ovog pisca, kritičari smatraju da je upravo u ovom delu najbolje obrađena.

Glavna junakinja Neriman, vaspitana je tradicionalnim turskim obrazovanjem, međutim, uprkos tome, zanesena i opčinjena čarima novog života koji dolazi sa drugog kraja grada u kojem živi, polako počinje kidati duhovne veze sa svojom porodicom, tradicijom i ljudima iz okruženja u kojem je rođena i odrasla.

U ime boljeg, prosperitetnijeg i savremenijeg života ona počinje da mrzi sve što se tiče istoka i istočnjačke kulture i spremna je pokidati, čak, i neraskidivu vezu sa svojom ljubavlju i prepustiti se avanturi u koju je uporno i neodoljivo poziva nepoznati mladić sa drugog kraja grada.