Gde je Buđanovačko jevanđelјe?

Buđanovačko jevanđelјe veoma je važan rukopis, jer sadrži zapis da je prepisano sa Četvorojevanđelјa štampanog na Cetinju. Zbog toga je ono postalo deo velike teme o broju inkunabula štampanih u ovoj najstarijoj južnoslovenskoj ćirilskoj štampariji. Kao što nije pronađen ni jedan list štampanog Cetinjskog četvorojevanđelјa, ne zna se ni gde se nalazi Buđanovačko jevanđelјe. Danas od njega imamo 27 fotografija, koje je, kao i opis ovog rukopisa, načinio Đorđe Sp. Radojičić. Buđanovačko jevanđelјe pripadalo je patrijarhu Gavrilu Dožiću do njegove smrti 1950. Posle sudskog spora između porodice Dožić i Srpske pravoslavne crkve, koji je završen 1962. godine, njegova sudbina je nepoznata. Knjiga Gde je Buđanovačko jevanđelјe? Poreklo i sudbina jedne rukopisne knjige nastala je iz namere da se ovaj rukopis pronađe. I za njega, kao i za tolike druge rukopise, sigurno važi izreka habent sua fata libelli – imaju knjige svoju sudbinu.

Svetlana Tomin (1964) predaje Srednjovekovnu književnost na Odseku za srpsku književnost Filozofskog fakulteta u Novom Sadu. Na istom Odseku diplomirala je 1987. godine, doktorirala 2002. temom Vladika Maksim Branković u istoriji i književnosti. Objavila je desetak studija iz srpske srednjevekovne književnosti. Priredila je sledeće knjige: Stara srpska književnost, Sremski Karlovci-Novi Sad 2001; Đorđe Sp. Radojičić, Kulturno blago (Da li znate?), Platoneum, Novi Sad 2006; Đorđe Sp. Radojičić, Istorijske rasprave, Dnevnik, Novi Sad 2007.