Izlazak iz istorije : 1999-2004

Izlazak Srbije iz istorije, onako kako ga u svojim tekstovima opisuje Stojan Cerović, jeste zapravo formiranje svesti o velikom porazu posle kojeg jedna zemlja (narod, država) nema više pravo da pretenduje na posebnu ulogu, nego samo može da prati glavni tok i tempo koje određuju neko drugi. Paradoksalno, tek priznavanje te činjenice otvara mogućnost za izgradnju vlastite budućnosti.

Bombardovanje Jugoslavije, petooktobarska “demokratska revolucija”, i ubistvo premijera Zorana Đinđića događaji su koji uokviruju “izlazak”, a Slobodan Milošević, Vojislav Koštunica i Zoran Đinđić njegovi su glavni akteri. Pri tom se u Cerovićevom opisu “izlaska” ubijeni srpski premijer, kao da je reč o precizno izvedenoj tragičnoj povesti, pokazuje nesumnjivo kao tragični junak.

Tekstovi Stojana Cerovića opisuju i tumače događaje koji su se zbili od 1999. do 2004. kao neizvestan put jednog društva ka građanskoj normalnosti. Građanska normalnost suprotstavljena istorijskoj grandomaniji jeste normativni okvir unutar koga Cerović zauzima jasne stavove i vrednuje ono što se dogodilo, postavljajući tako, kao malo ko na javnoj sceni danas, i pouzdane orijentire za buduće delovanje.

Stojan Cerović već deceniju i po piše svoju kolumnu u nedeljniku “Vreme” čiji je jedan od osnivača. Jedan izbor tih tekstova pojavio se pod naslovom “Bahanalije” 1993. godine u izdanju tek osnovane kuće “Vreme knjige”.

U prethodnom životu bio je psiholog, bavio se psihodijagnostikom i bio započeo univerzitetsku karijeru, koju je bez žaljenja napusto.

Još pre toga, bio je posvećen odrastanju u mestu koje se danas zove Podgorica.