Kćeri Sunca

Karolj Kerenji je rođen 1897. u Temišvaru. Umro je 1973. u Švajcarskoj, gde je živeo od 1943. Kao istoričar religije i klasični filolog, jedna je od najmarkantnijih figura mađarske kulture ovoga stoleća. Iz ogromnog naučnog opusa, mađarski književni leksikon kao njegova najznačajnija dela navodi: Dionis i tragično u Antigoni, Apolon, Pitagora i Orfej, Mitologija i gnoza, Pisac romana i mitologija (njegova sabrana prepiska sa Tomasom Manom), Odlaganje u Grčkoj, Grčki junaci, Pouke Grčke, Grčka mitologija. U Kćerima Sunca Kerenji govori o ženi koja se opredeljuje između dve mogućnosti postojanja, između hetere i majke, odnosno zavodnice i supruge. Reč je o tipovima ženske prirode, kultivisanim tipovima koji na posredan ili neposredan način utiču u ustrojstvu života. Da bi ih pobliže objasnio, Kerenji ulazi u homerski i hesiodski rodoslov bogova Olimpljana, kao i njihovih prethodnika, titana. Tom prilikom se suočavamo sa sunčevskim i mesečevskim, odnosno nebeskim i htonskim u prirodi žene, što je, mitološkim rečnikom rečeno, stvar nasleđa i dobro uređenog sveta. U daljem praćenju ovog problema, sa visprenim etimološkim zapažanjima, uz čitav niz usputnih misli o zlu, o večnom povratku, o svrsi epifanije, o prajednom, Kerenji ističe misaonu višeslojnost grčkog mita, sveopštost njegovih značenja o ljudskoj priridi i savremenost njegovog jezika.