Listajući vetar

Izabrane pesme jednog od vodećih savremenih srpskih pesnika i pesnikovi autopoetički zapisi o vremenima u kojima su nastajale njegove pesme i pesničke knjige.
Velika retrospektiva Zubanovićeve poezije, data u autorskom izboru, predstavlja reprezentativan presek njegovog pesništva od ranih pesama iz sedamdesetih do pesničkih knjiga objavljenih u dvehiljaditim godinama.
Poznat kao pesnik konkretnih urbanih, a u novije vreme i konkretnih prirodnih prostora, Zubanović u prostorima svakodnevice otkriva ne samo velike razloge poezije nego i najčvršće utemeljenje običnog ljudskog života. Polazeći od običnog i savremenog, Zubanovićevi stihovi otkrivaju prostore kulture i egzistencije, grada i prirode, ljudskih drama i promena koje se događaju i u kulturi i u svakodnevici.
Iskreni i neposredni, pesnikovi zapisi o knjigama pesama koje je napisao i o vremenima u kojima su knjige objavljene jedinstveno su svedočanstvo o jednom pesničkom razvoju, o jednom trenutku u savremenoj poeziji i o jednom uzbudljivom društvenom vremenu.

Slobodan Zubanović (Beograd, 1947), pesnik i esejista.
Radio je na poslovima urednika za poeziju, sekretara i operativnog urednika lista Književne novine (1982–2001).
Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa za poeziju i teoriju poezije Poezija (1996–2002) i glavni i odgovorni urednik Književnog magazina, mesečnika Srpskog književnog društva (2001–2010), čiji je jedan od inicijatora i osnivača (2000). Član je Srpskog PEN centra.
Objavljene knjige: Kupatilo (pesme, 1973), Iz zaostavštine (pesme, 1982), Domaći duh (pesme, 1983), Reporter (pesme, 1986), Deset pesama – deset razgovora (razgovori sa srpskim pesnicima; s Mihajlom Pantićem, 1992), Strategija lirike (pesme, 1995), Skok preko senke (eseji, 1995), Sarkofag (pesme, 1998), Drum za Kareju (putopis, 1998), More oko Beograda (zapisi o beogradskim pesnicima, 2005), Slik (eseji i članci, 2005), Save as (pesme, 2005), Dorćolski diskont (izbor pesama, 2006), Atlas o Crnjanskom (eseji, 2007), Kad budem imao 64 godine (izabrane pesme, 2008), Soneti sa sela (pesme, 2009), U tri i deset za Rumu (izbor pesama i priče, 2011), Trebalo bi to da pročitaš (pesme, 2013).
Priredio je knjige: O svetlosti, o nežnosti, o mraku (izabrane i nove pesme Dušana Vukajlovića, posthumno izdanje; s Milutinom Petrovićem, 1995), Uspomene poezije (izbor iz modernog srpskog pesništva, 2000), Sazvežđe Popa (petnaest godina književne nagrade „Vasko Popa“, 2009), Još jedino ti možeš (poeme Raše Livade; s Dejanom Mihajlovićem, 2009), Od slučaja do poezije (slučaj Istočnice Lj. Simovića, 2010).
Pesme Slobodana Zubanovića prevođene su na engleski, ruski, francuski, italijanski, nemački, poljski, rumunski, beloruski, kineski, švedski, slovenački i makedonski jezik.
Zastupljen je u mnogim antologijama poezije.
Dobitnik je „Zmajeve nagrade“ (2009), nagrade „Desanka Maksimović“ za pesničko delo i doprinos srpskoj poeziji (2007), „Disove nagrade“ za sveukupno pesničko delo (2005), nagrada za poeziju „Vasko Popa“ (1998), „Milan Rakić“ (1986), „Isidora Sekulić“ (1983), „Nolitove nagrade“ (1995), kao i posebnog priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi Republike Srbije (2010).