Ponešto zapisano

Ponešto zapisano je naslov 37. beleške neobičnog književnog dela pod nazivom Nafta, čiji je autor Pjer Paolo Pazolini. To je i naslov knjige Emanuela Trevija, za koju je dobio nagradu Evropske unije za književnost 2012. godine, upečatljivog teksta u kome autor pokušava da interpretira Naftu autobiografski, “proročki”, kao da sam Pazolini oživljava kroz analizu ovog dela. Imajući u vidu da je u pitanju pseudoautobiografsko delo (“skoro istinita priča”, kako stoji na početku), Ponešto zapisano zauzima mesto između romana i kritičkog eseja. Ipak, nema mnogo eseja koji uspevaju da budu tako snažni kao ova knjiga, kombinujući najprefinjenije znanje i vrednost intenzivne ljudske energije.

Rim, početkom devedesetih godina 20. veka. Dok se dvadeseti vek bliži kraju, a Berluskoni se sprema da preuzme vlast, jedan ciničan i naivan tridesetogodišnji pisac dobija posao u Fondaciji “Pjer Paolo Pazolini”. Tim lavirintom dokumenata vlada goropadna Laura Beti, na samom zalasku svoje karijere. Susret s mahnitom junakinjom, koja samu sebe smatra duhovnim naslednikom čuvenog filmskog režisera i pisca, za mladog književnika neka je vrsta dodira sa samim Pazolinijem, budući da se čini da je slavni sineasta izvajao legendarnu junakinju filma Teorema i udahnuo joj svoj duh neumornog jeretika, polemičara, seksualnog istraživača. Ponešto zapisano opisuje ne samo taj dodir već i neminovni oproštaj od čitave jedne epohe. No, ova knjiga ima i više ciljeve, jer pruža odgovore na neke od najvažnijih životnih tajni.

Emanuele Trevi (Rim, 1964), pisac i književni kritičar, saradnik je brojnih italijanskih novina (Republika, Manifesto, Mesađero, Foljo), a poznat je i kao voditelj emisije posvećene poeziji “Lucifero”, na Radiju Tre. Osim knjige Ponešto zapisano (2012), koja je dobila nagradu Evropske unije za književnost 2012. godine i bila u finalnom izboru za nagradu Strega, najprestižniju književnu nagradu Italije, Trevi je napisao još nekoliko proznih dela kao što su Psi ništavila (2003), Bez stiha. Leto u Rimu (2005), Knjiga večite radosti (2010). Autor je brojnih eseja iz književnosti i intervjua sa znamenitim piscima.