Rezalište

Nekoliko godina, koliko je proteklo od objavljivanja prvog izdanja „Rezališta”, potvrđuju da kvalitetni književni tekstovi čine mogućim uvek nova ili drugačija čitanja. U društvu u čijem se javnom govoru sve jasnije pomalja potreba da se govori o traumama i posledicama obrazaca porodične dinamike, smisaoni i vrednosni potencijali „Rezališta” okidaju jasnije i zvonkije. Vešto se razvijajući okolo i unutar pitanja porodičnosti – njenih transgeneracijskih iridacija, njenih tenzija i mehanika rezova i kontinuiteta – „Rezalište” polazi od velikih i uvek preklapajućih tema ličnog identiteta i zajedništva, a završava se upravo u nama, prozivajući nas da iznova normiramo i kalibriramo sopstveni doživljaj sveta.

Igor Štiks (Sarajevo, 1977) je pisac i univerzitetski profesor. Objavio je nagrađivane romane „Dvorac u Romanji” (2000) i „Elijahova stolica” (2006), koji su do danas prevedeni na petnaest jezika, te „Rezalište” (2017) i „W” (2019). Predstava „Elijahova stolica”, u režiji Borisa Liješevića, osvojila je Grand Prix BITEF-a 2011. Liješević je kasnije režirao i njegove drame „Brašno u venama” i „Zrenjanin”. Kod Bloomsburyja objavljuje 2015. studiju „Nations and Citizens in Yugoslavia and the Post-Yugoslav States: One Hundred Years of Citizenship”. Kourednik je zbornika „Citizenship after Yugoslavia” (2012), „Citizenship Rights” (2013) i „Welcome to the Desert of Post-socialism” (2015). Sa Srećkom Horvatom objavio je esej „Pravo na pobunu” (Fraktura, 2010), a nedavno je objavio knjige „Aktivistička estetika” (2021) i „The New Balkan Left: Struggles, Successes, Failures” (s Krunoslavom Stojakovićem, 2021). S Vladimirom Arsenijevićem uređuje ediciju „Zajednička čitaonica”. Štiks je i autor knjige pesama „Povijest poplave” (2008). Za svoj književni i javni rad dobio je francusko odlikovanje Vitez umetnosti i književnosti.