Samooblikovanje u renesansi

Samooblikovanje u renesansi je studija posvećena predstavama identiteta književnosti 16. veka. Grinblatovom knjigom, koja je ubrzo postala pravi klasik, započeo je pokret novog istorizma u teoriji književnosti i srodnim disciplinama. Baveći se vodećim predstavnicima engleske renesanse, kao što su Mor, Vajat, Spenser, Marlou i Šekspir, Grinblat istražuje strukturu identiteta i otkriva mnogostruke veze između renesansne kulture i oblikovanja identiteta u osvit modernog doba.

Predmet Grinblatovog istraživanja jeste analiza istorijske i kulturne uslovljenosti konstruisanja identiteta u delima navedenih pisaca: od shvatanja prema kojem je identitet „voljno podređivanje legitimnim autoritetima kao što su Bog i država“ (Spenser), do toga da identitet nastaje tek „u trenucima kada je poredak – politički, teološki, polni – narušen“ (Marlou).