Saputnici

Književni prvenac jedne od najvećih srpskih književnica XX veka, Saputnici, zbirka je meditativne, intimističke proze, zasnovana na bogatoj imaginaciji i lirskom senzibilitetu autorke, koja nadahnuto i psihološki precizno – a iz perspektive savremenog čitaoca savremeno i svevremeno – pristupa temama kakve su samoća, bol, prolaznost i smrt. Neizostavan klasik srpske književnosti, praćen pogovorom Mine Đurić, ujedno otvara novu biblioteku Raštan izdavaštva koja deli naziv sa Saputnicima.

Isidora Sekulić (Mošorin, 1877 — Beograd, 1958) bila je književnica, esejistkinja i prevoditeljka. Detinjstvo je provela u Zemunu, a školovala se u Novom Sadu, Somboru i Budimpešti. Kao prosvetna radnica radila je u Pančevu, Šapcu, Skoplju i Beogradu. Prevodila je s engleskog, nemačkog, francuskog, ruskog, norveškog i švedskog jezika. Bila je članica mnogih ženskih organizacija (Međunarodni savet žena, Antifašistički front žena), počasna predsednica srpskog PEN-a i prva članica SANU.
Značajna dela: Saputnici (1913), Pisma iz Norveške (1914), Đakon Bogorodičine crkve (1919), Kronika palanačkog groblja (1940), Zapisi o mome narodu (1948), Njegošu, knjiga duboke odanosti (1951). 1968. godine ustanovljena je književna nagrada koja nosi ime Isidore Sekulić.