Silaženje s uma

“Ne gazi krotko u tu blagu noć. / Besni, besni protiv umiranja svetla” – dva stiha velikog velškog pesnika Dilana Tomasa najbliža su raspoloženju u kome je napisana većina tekstova koji slede. Ti tekstovi nastajali su u vreme uzaludnog protivljenja glupoj neminovnosti ili neminovnoj gluposti, od kraja osamdesetih godina XX veka pa do današnjih dana. Smatrao sam, kao i mnogi drugi, da čovek koji javno istupa mora u trenucima koje smatra opasnim i sudbonosnim činiti sve što može da spreči ili oteža najgore ishode, koristeći bar zdrav razum.
Dok je opšti utisak u vremenu kada su pisani tekstovi u ovoj knjizi bio da se u Srbiji suviše malo koriste razum i racionalnost i da silaženje s uma predugo i opasno traje, ali da će se ipak, iako kasno, zaustaviti, opisano iskustvo stečeno samo u jednom danu – 19. septembar 2006, kada treba da ispunim obavezu pisanja epiloga – jeste da je racionalni pristup javnim stvarima i poslovima (res publica) u Srbiji, za koji se potpisani sve vreme zalagao, promašen i osuđen na neuspeh. Možda treba isprobati neke druge, postmodernističke metode.”
Vojin Dimitrijević

Vojin Dimitrijević diplomirao je i doktorirao na Pravnom fakultetu u Beogradu. Do 1998. godine je bio redovni profesor Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Od 1995. godine je direktor Beogradskog centra za ljudska prava. Od 2000. godine član je Venecijanske komisije Saveta Evrope za demokratiju putem prava. Bio je sudija ad hoc Međunarodnog suda pravde i član Stalnog arbitražnog suda u Hagu. Pored ostalih, objavio je i sledeće knjige: “Terorizam” (dva izdanja), “Strahovlada” (dva izdanja), “Neizvesnost ljudskih prava na putu od samovlašća ka demokratiji” (1994).