Srednjovekovni maniheizam

Ovo je klasična studija ser Stivena Ransimana o dualističkoj jeretičkoj tradiciji u hrišćanstvu od njenih gnostičkih izvora, preko Jermenije, Vizantije i Balkana do konačnog procvata u Italiji i južnoj Francuskoj. Ova knjiga je prvi put objavljena 1947, a ovo novo izdanje je dopunjeno kratkim predgovorom, koji razmatra najznačajnije novije radove na ovu temu, sa dodatnom bibliografijom.

Glavna opasnost sa kojom se suočilo rano hrišćanstvo došla je od jeretičke dualističke sekte koju je sredinom III veka osnovao prorok Mani. Tokom tog veka manihejske crkve su uspostavljene na prostoru od mediteranskih zemalja na Zapadu do Turkestana na Istoku. Iako maniheizam nije uspeo da istisne pravoverno hrišćanstvo, Crkva je bila krajnje uplašena, dajući mu epitete omraženosti, koji su prisutni do današnjih dana.

Svi koji se interesuju za srednjovekovnu istoriju religije i kulture i međusovno delovanje ideja između Istoka i Zapada i dalje će uvažavati delo Srednjovekovni maniheizam. Posle ovog pionirskog Ransimanovog rada pojavilo se mnogo knjiga na istu temu, ali savremeni čitalac će ovoj knjizi priznati status klasičnog dela i uživati u nepresušnom izvoru raznovrsnih znanja koje ona donosi.