Strano telo

Proviri samo – ili se zadrži u poeziji koja sasvim obuzima svojom ogoljenom ali drskom i gnevnom ranjivošću iranjenošću, sazrelim ženskim krikom koji se guši dok, istovremeno, kida telo glasa i telo reči i fraza da bi u njihovojskrivenoj srži pronašao otrovno-lekovite koštice pobune i otpora protiv grotesknog sveta nezasitih zveri i gamadi. Pesme se obraćaju, dozivaju, prozivaju, izazivaju, proklinju i preklinju, ponekad i reže iz procepa između velikih očekivanja i nikada neprežaljenih, izgubljenih iluzija – ličnih, rodnih, generacijskih i emigrantskih – sraslih s iskustvima iz devedesetih godina 20. veka, u kojima se i dalje krčkamo. Nizovi jezivih, simptomatičnih prizora-kaprica i telesnih, agonalno-agoničnih doživljaja društvenoistorijskog vremena i prostora, prenetih odsečnim tonom i kratkim, frenetičnim stihovima kojima se ulančavaju svi izvori nemira, ogorčenja, gađenja i besa, momenti u kojima se čitav život sklupča, čine okosnice ovih pesmopriča koje sve zajedno obrazuju afektima
i subjektivnim asocijacijama preustrojenu, rasparčanu lirsku autobiografiju savremene inkarnacije Lotove žene.

Violeta Stojmenović

Jelena Radovanović je rođena 1972. godine u Boru. Diplomirala na Odseku za anglistiku Filološkog fakulteta u Beogradu. Živi i radi u Nemačkoj od 2002. godine i bavi se predavanjem engleskog i nemačkog jezika i književnim prevođenjem sa nemačkog. Do sada je objavila četiri knjige poezije: Povremeni prekidi sa zujanjem (2000), Sitne iznutrice (2002), Džibra (2006) i Otvoreni prelomi (2012). Dobitnica je Disove nagrade 1999. godine za prvu knjigu pesama, Brankove nagrade Društva književnika Vojvodine 2001. godine, Nagrade za knjigu godine Narodne biblioteke u Boru 2003. godine i dve prve nagrade Univerziteta u Braunšvajgu, Nemačka, za poeziju pisanu na engleskom jeziku.