Umrežena slika

Umetnički rad na početku 21. veka zavisi od čitavog niza novih faktora: sveprisutne digitalizacije, aktuelnih trendova na globalnom umetničkom tržištu, tankih ili nepostojećih granica između visoke i niske kulture. Bez obzira na nedostupnost ili nestanak originala, koristimo se digitalnom reprodukcijom, koja na taj način postaje supstitut dela: subjekt više nije jedini izvor slike niti je umetnik jedini proizvođač. Kako se svet sve više povezuje, širi se i kontekst u kome novonastali umetnički radovi cirkulišu, a njihov položaj najpribližnije se može prikazati mrežom – smisao umetničkog rada postaje promenljiv i kontekstualan.

Autorka nas vodi kroz istoriju razumevanja slike, od tradicionalne preko moderne, do konačno savremene, za čije su tumačenje upravo korisni pojmovi sistem i mreža. U drugom delu knjige, kroz analize radova Dejvida Linča, Predraga Terzića, kao i pojave NFT-jeva i kriptovaluta, postajemo svesni referenci, igre uticaja i, na kraju, neuhvatljive punoće značenja slika.

Maja Stanković je teoretičarka i istoričarka umetnosti koja u svojim radovima i istraživanjima pokušava da odgovori na pitanja: zašto je kontekst neophodan za razumevanje savremene umetnosti? Kako su nestale jasne granice između institucionalnog i vaninstitucionalnog umetničkog delovanja, ali i između umetničkog i neumetničkog?