Vuk u Latinima : druga knjiga “Srpskih narodnih pjesama” u italijanskim prevodima

Studija Marije Bradaš bavi se recepcijom srpske narodne epike u italijanskoj kulturi, kroz komparativnu analizu različitih prevoda srpskih epskih pesama, ostvarenih na italijanskom jeziku, od romantičarske epohe do pedesetih godina XX veka. Korpus je oformljen na osnovu izbora epskih tekstova iz četiri do sada najvažnije antologije srpske i hrvatske narodne poezije u italijanskoj kulturi: Canti popolari illirici Nikole Tomazea (1842), Canti popolari serbi Đovanija Nikolića (1894, 1895), Canti popolari serbi e croati Petra Kasandrića (1884, 1913, 1914, 1923) i Poesia popolare serbo-croata Artura Kronije (1949).

Polazeći od metodološke pretpostavke da način prevođenja odražava stil i, opšte uzev, metod rada prevodioca, u ovoj studiji epske formule izabrane su kao primarni predmet uporedne analize koja svoje teorijsko uporište nalazi u radu Milmana Perija i Alberta Lorda. Posebna pažnja posvećena je analizi stilskih i metričkih rešenja, koja su do sada slabo izučavana, a u pokušaju da se donesu složeniji i širi sudovi o poetici kako prevodilaca tako i književnih epoha u kojima su oni stvarali.

Marija Bradaš je docent na Univerzitetu Ka’ Foskari u Veneciji, gde predaje srpski i hrvatski jezik i književnost. Njena istraživanja tiču se književnog prevođenja, recepcije srpske i hrvatske književnosti u italijanskoj kulturi, srpske i hrvatske narodne poezije i italijansko-slovenskih kulturnih odnosa. Priredila je italijansko izdanje satira Radoja Domanovića (Padova, Linea edizioni, 2022). Član je Italijanskog udruženja slavista i Udruženja folklorista Srbije. Poslednjih godina, u okviru različitih kulturnih inicijativa, bavi se promocijom kultura postjugoslovenskih zemalja u Italiji.