Žene u stranim medicinskim misijama na srpskim ratištima 1912-1918

Žene u stranim medicinskim misijama – nezaustavljiva sila prirode
Balkanski ratovi, koji su obeležili početak druge decenije XX veka, omogućili su okupljanje ženskih udruženja sa ciljem pomoći srpskoj državi i narodu. Drukčiju sliku o ženi formirale su ratne okolnosti. Novi momenti uslovili su da srpsko društvo postane „žensko“, zbog većeg broja pripadnica ženskog pola u odnosu na mušku populaciju. Na taj način žene su postale oslonac, podrška, podstrek i potpora porodici.
Uloga žena se za vreme tri rata, na početku XX veka, znatno izmenila. Uvučena u ratni vihor, pokazala je da može jednako biti uspešna kao muškarac, kao šef sa niteta, upravnica bolnice ili predsednica ženskih društava. Sve ovo dovelo je do promena rodnih uloga i emancipacije žena. Zasigurno je ratni period „osporio mušku hegemoniju“ i omogućio ženama da pokažu svoje mogućnosti izvan porodice.
Veliku podršku srpskom narodu u ratnim godinama pružile su žene iz Rusije, Britanije, Francuske, Australije i Amerike. Brojne inostrane misije hrlile su ka Srbiji da pruže stručnu pomoć. U ratnom vihoru, žene iz inostranstva preuzele su ulogu vozača sanitetskog automobila i pomagale da se ranjenicima što pre ukaže potrebna pomoć. Zapravo, od njene brzine zavisilo je dopremanje bolesnika od fronta do bolnice.
Srpske žene su se odlikovale požrtvovanošću i humanošću. One su to pokazale u XIX veku radeći kao bolničarke. „Lečenje ranjenika u to vreme važilo je za najplemenitiji zadatak, koji jedna žena treba da obavlja u ratu.“ Uoči Prvog balkanskog rata Srbija je imala 1.500 obučenih bolničarki i 16 žena lekara. Ove žene nalazile su se na čelu rezervnih vojnih bolnica, istovremeno obavljajući svoje lekarske dužnosti, kao što su hirurške intervencije, obdukcije, lečenje obolelih i prevencija zaraznih bolesti.
Potrebno je naglasiti da žena nije pružala pomoć samo kao bolničarka i vozač. Ona je bila i borac na frontu.Pravi vojnik koji nije zaostajao za muškarcima.

Milena Žikić rođena je 1985. godine u Nišu. Po obrazovanju je profesor istorije i bibliotekar. Diplomirala je na Katedri za istoriju Filozofskog fakulteta u Nišu kao najbolja studentkinja fakulteta, studijske grupe i apsolventkinja. Naučni stepen doktora istorijskih nauka stekla je 2019. godine odbranom doktorske disertacije Uloga žena u ratovima srpske vojske od 1912. do 1918. godine.

Član je Istorijske sekcije Srpskog lekarskog društva u Beogradu. Takođe, član je Komisije za polaganje ispita za licencu profesora i stručnih saradnika u školama sa teritorije AP Vojvodine.

Godine 2019. Narodna biblioteka Srbije dodelila joj je Zahvalnicu za doprinos kvalitetu i bogatstvu bibliotečkih zbirki i očuvanju nacionalne kulturne baštine.

Objavila je knjige: Niš u listu „Novo vreme“ 1941‒1944. (koautorstvo sa Bobanom Jankovićem), Bibliografija časopisa „Peščanik“ (2003‒2013) (koautorstvo sa Bobanom Jankovićem), Bibliografija radova jugoistočne Srbije akademika Vladimira Stojančevića (koautorstvo sa Ljiljanom Đurović), Bibliografija odbranjenih diplomskih radova na Farmaceutskom fakultetu, Novi Sad (2013/2014–2017/2018), Bibliografija Nebojše Ozimića, Žene u srpskim oslobodilačkim ratovima (1912–1918), Bibliografija časopisa Peligija i tolerancija (2004–2019), Život vođen verom i naukom, bibliografija radova dr Zorice Kuburić, Bibliografija časopisa „Diskursi“ (2011–2013), Naučnoistraživački rad sa osnovama akademskog pisanja: udžbenik za studente medicinskih nauka (koautorstvo sa Marijom Kraljević-Balalić, Jovanom Vasiljković, Daliborom Krstinićem).